Είμαι ο κανόνας είπε το όνειρο
ο άνευ κανόνων κανόνας!
Ο εκπαιδευτής κανόνων!
Ποιος μίλησε
και σε ποια γλώσσα μπήκε;
Τη συνιστώσα του να δω
να δω αν την ελύγισε
αν έκοψε και πέταξε τα άχρηστα κομμάτια
εάν πολλαπλασίασε το πριν με το μετά
και αν ξανά το μάτισε το άπειρο σωστά
κάθετα μες στα μάτια.
Να το παράλληλο εδώ
κάτω απ’ τη βρύση
του πλένω τον ανάμεσα λεκέ που έχει ξεφτίσει.
Ναι είμαι ο κανόνας εγώ!
Ο άγραφος και πανταχού κανόνας!
Των κανόνων ο ακανόνιστος κανόνας!
Πλένω απ’ τα χαράματα
και άπλυτα ας μην έχω.
Έτσι είναι οι κανόνες οι άπιαστοι
στο άπιαστο μου εδώ!
Όποτε θέλω ανάμεσα στο ανάμεσα θα βρέχω
θα ρίχνω τις σταγόνες μου παράλληλα στη γη
και όσες από το όνειρο έχουν μεγάλη ζάλη
ζεστές μες στο κενό
παράλληλα θα σμίγουνε
θα τέμνουν τη στιγμή
κι όπως θα τρέχει το όνειρο
της μιας πάνω στην άλλη
παράλληλα θα τέμνονται
με μάρτυρα τη γη!
Κανόνας είμαι από όνειρο.
Σιγά μη δεν κατέχω!
