Ραγισμένο πορτραίτο
ξεθωριάζω τα βράδια
όσα αγγίξανε χέρια
μου ξεφτίζουν και σπάνε
σαν ανοίγουν το δέρμα
για να βρούνε τα χάδια
που οι μνήμες φυλάνε
κι ακριβά ιδωμένα
στον αέρα σκορπάνε…
Αφημένος στη μήνη
ζωγραφιάς που ραγίζει
του μουσαμά τις ρωγμές καταριέμαι
και από ένα ξέφτι
που δεν λέει να πέσει κρατιέμαι
σε ένα ρήγμα εντός μου θαμμένο
στης ψυχής το πορτραίτο
μοναχά από εσένα ιδωμένο….
