πες μου πως γίνεται;

Πως γίνεται το χέρι σου να το κρατώ ακόμα
και δυο χείλη από μακριά να με φιλούν στο στόμα;
Πως γίνεται το αγίνωτο να μου γεννά ένα σώμα
που δεν αφήνει ούτε σκιά ούτε πατάει στο χώμα;
Πως γίνεται το κάλεσμα να είναι και ερχομός μου
να ξεκλειδώνεις το άπειρο με ένα κλαδάκι δυόσμου
και να ευωδιάζουν μέσα μου τα πέρατα ενός κόσμου
που ξεπερνούν τα σύνορα του ασύνορου εντός μου;

Πως αρμενίζω άνοιξη σε πέλαγα βαθιά
με ένα πανάκι όνειρο σε νύχτα θαλασσιά;