Παιανίζω φως
το κορμί μου με καίει
του ουρανού ο ουρανός
όλα τα άστρα του πάνω μου ρέει
έχει χείλη φωτιά
κι έχει εμένα εντός
η φωνή που μου λέει
θα καείς
θα καώ
και μας καίει!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
4 σχόλια:
μας εχει καψειεδω και καιρο...
... να ξανακαούμε και ως στάχτες λοιπόν...
έχει χείλη φωτιά
κι έχει εμένα εντός
η φωνή που μου λέει
θα καείς
θα καώ
και μας καίει!
..και εκείνος αρμενίζει στο κορμί της...
και δύο δάκρυά του στάλαξαν
στο στήθος της σαν "πυρωμένες" διαμαντόπετρες..
και εκείνη έκανε μιαν ευχή
απο τα μύχια της καρδιάς της!
μιαν ευχή ..που... αν έπιανε,
μέσα στα τρίσβαθα της ψυχής της ήξερε πως δεν θα μετάνιωνε..
Αμαλία
Αμαλία μου,
μια πυρωμένη διαμαντόπετρα
θέλω κι εγώ να ανάψω
και ξέρω που να σκάψω!
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου