Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008

άφησε την αγάπη να οδηγήσει...


άφησε την αγάπη να λυγίσει
μπροστά απ’ την πανσέληνο ένα κλαράκι ελιά
στεφάνι από το όνειρο να πλέξει και να αφήσει
να φέγγει το στεφάνωμα στα μαύρα σου μαλλιά

άφησε την αγάπη να μιλήσει
θέλω να ακούσω να μιλά για σένα η βραδιά
και να σου πει πόσο πολύ έχει η χαρά αργήσει
ολόγιομη πανσέληνος να φέξει στην καρδιά,,,

άφησε την αγάπη να ορίσει
του Ποσειδώνα ποιό άλογο θα φέρει το φεγγάρι
ποιο κύμα από τη θάλασσα η νύχτα θα στολίσει
νεράιδα φεγγαρόλουστη να ‘ρθει και να σε πάρει

άφησε την αγάπη να οδηγήσει
να ‘ξερες πόσο δίψασα για τούτο το φεγγάρι
τις νύχτες που ξανάπλαθα απ’ την αρχή τη ζήση
είχα βαθιά μου τη χαρά πως θα 'ρθει να μας πάρει

3 σχόλια:

jacki είπε...

Τι όμορφο ποίημα. Έμμετρο και μελωδικό. Μου αρέσει. Θα αφήσω την αγάπη να οδηγήσει τα βήματά μου. Εγώ απλά...θα ακολουθώ.
Καλημέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολυ γλυκό και ρομαντικό..
Καλησπέρα

Μαρινα ..... είπε...

ειν΄'ομορφο για φεγγαρια α διψας....
ειναι Ζωη η αναμονη της αγαπης....

ειν΄ευλογία να ακους να σου μιλα....

και να την υπομενεις χαμογελώντας, ειναι ...."απτος παραδεισος"


φιλι χαιρετσισμο ακουμπω....