"κορώνα γράμματα"...

Πάνω στο χνάρι σου
ο δρόμος που έχει ανοιχτεί
αδιέξοδο κλειστό
αδιάβατο σε βήματα και σκέψεις…
κάτι ζητιάνες λέξεις
απλώνουν χέρι
σε υποσχεμένες διαδρομές
και ελεήμονες αυτές
πετούν κίτρινα κέρματα - σιωπές
από το ανεπίστρεπτο του χθες
που όσα κι αν μαζέψεις
σβησμένες έχουν τις μορφές
απ’ το «κορώνα γράμματα»
που πάντα παίζουν τις ζωές
οι λέξεις με τις έξεις…