Κυριακή 4 Μαΐου 2008

πες μου πως γίνεται;


Πως γίνεται το χέρι σου να το κρατώ ακόμα
και δυο χείλη από μακριά να με φιλούν στο στόμα;
Πως γίνεται το αγίνωτο να μου γεννά ένα σώμα
που δεν αφήνει ούτε σκιά ούτε πατάει στο χώμα;
Πως γίνεται το κάλεσμα να είναι και ερχομός μου
να ξεκλειδώνεις το άπειρο με ένα κλαδάκι δυόσμου
και να ευωδιάζουν μέσα μου τα πέρατα ενός κόσμου
που ξεπερνούν τα σύνορα του ασύνορου εντός μου;

Πως αρμενίζω άνοιξη σε πέλαγα βαθιά
με ένα πανάκι όνειρο σε νύχτα θαλασσιά;

10 σχόλια:

jacki είπε...

Πολύ όμορφο.
Οι 2 τελευταίοι στίχοι τόσο γαλάζιοι.
Καλησπέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

να ξεκλειδώνεις το άπειρο με ένα κλαδάκι δυόσμου....

ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΔΥΟΣΜΟ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΓΕΡΑΝΙ
ΕΥΩΔΙΑΖΕΙΣ

Καλησπερα..
Μύρισε δυόσμος!!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

"πώς γίνεται το κάλεσμα να είναι και ο ερχομός σου;"

ξέρω πολύ καλά πως γίνεται... αλλά δεν θα το πω...
για να μην το ακούσουν οι βέβηλοι που καιροφυλαχτούν να μας ξυπνήσουν...

θα στο μηνύσω όμως με μπουκάλια
μεσοπέλαγα, εκεί που αρμενίζεις

και κοίτα...
κρύψε καλά αυτό το αντικλείδι όνειρο κάτω από το χαλάκι του εντός σου...
μην και δεν το δει και προσπεράσει το ανέφικτο...

Καλλιόπη είπε...

Πως γίνεται το κάλεσμα να είναι και ερχομός μου
να ξεκλειδώνεις το άπειρο με ένα κλαδάκι δυόσμου....
Στίχοι που μυρίζουν Αγάπη και Έρωτα!

meltemi είπε...

Όμορφο και νοσταλγηκό...

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

jacki,

κιεσύ αρμενίζεις άνοιξη
σε πέλαγα βαθιά
και βλέπω στο πανάκι σου
να έχει ανοίξει η καρδιά
γαλάζια μια λαβωματιά!

Καλημέρα!

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Μαρία,

μόλις πατούσες άπειρο
γι αυτό κι η ευωδιά!

Σε ευχαριστώ και πάλι!

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

ανέφικτο το ανέφικτο
σαν θα βαφτεί απ' το μωβ σου
και γίνεται το κάλεσμα
το ίδιο ερχομός
κι ανοίγεται ένα πέρασμα
για να φανώ εμπρός σου
ή σε μπουκάλι ναυαγού
ή ναυαγός δικός σου!

Σε ευχαριστώ πολύ!

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Καλλιόπη,

γίνετα αν το κάλεσμα είναι πολύ βαθιά
κι ο ερχομός του μπήγεται ως μέσα μαχαιριά...

Σε ευχαριστώ για το πέρασμα
και σου κόβω ένα κλαδάκι δυόσμου
εκεί απ' τα πιο ψηλά κλαδιά
απ' το άπειρο του κόσμου!

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

jacki,

κι εσύ αρμενίζεις άνοιξη
σε πέλαγα βαθιά
και βλέπω στο πανάκι σου
μια θαλασσιά λαβωματιά!

Καλή σου μέρα!